کار کار ملک و دوران دوران وزير

شاعر : انوري

اين ز آصف بدل و آن ز سليمان ثانيکار کار ملک و دوران دوران وزير
امني از قلم آن همه در آسانيعالمي از کرم اين همه در آسايش
عدل ايشان علم کسوت آبادانيجود ايشان رقم رغبت روزي بخشي
هيچ مختار نزد يک دم بي‌فرمانيتا جهان بيعت فرمان بري ايشان کرد
چون برآيد برهد زين همه سرگردانيغرض چرخ کماليست که ايشان دارند
بي‌دريغا نبرد آرزوي ويرانيحبذا عرصه‌ي ملکي که درو جغد همي
مسرع سايه و خورشيد ز بي‌پايانيمرحبا بسطت جاهي که درو منقطع‌اند
که نه بر مهره‌ي گردن بودش پيشانينگذرد روزي بر دولت ايشان به مثل
بيم آنست که آبم ببرد بي‌نانيدر چنين دولت و من يکتن قانع به کفاف
که از آن روي به صد عاطفتم ارزانينظم و نثري که مرا هست در اين ملک مگير
بي‌خبر باشد خاصه که بود کنعانيملک مصر چه بايد که ز اهل کنعان
خازن خاص ملک دارد اگر بستانيمعتبر گر سخنست آنکه از آن مجموعست
بلکه تفتيش معاني کني ار بتوانيبس بخواني نه بر آن شکل که طوطي الحمد
روح پاکيزه برد از سخن روحانيهم تو اقرار کني کانوري از روي سخن
خاصه با مهره در ششدر بي‌سامانيدر حضورست از اين نقش يقين مي‌شودم
بي‌نيازند و مرا فاقه‌ي جاويدانيگر مرا معطي دينار ازين خواهد بود
حال بيرون و درونم نه همانا دانيتو که پوشيده همي بيني از دور مرا
وز درون پيرهن بلحسن عمرانيطاق بوطالب نعمه‌ست که دارم ز برون
هيچ داني که سخن بر چه نسق مي‌رانيانوري اين چه پريشاني و بي‌خويشتني است
چند پرسي چو طفيلي خبر مهمانيبر سر خوان قناعت شده همکاسه‌ي عقل
کايت کديه چو عباس خوشک مي‌خوانيپسر سهل گدا گر شنود حال آرد